maandag 7 januari 2008

Kindermishandeling

Wat is kindermishandeling ?
Waarschijnlijk heb je er over gehoord, maar eigenlijk is het toch echt wel een moeilijk woord. Kindermishandeling betekent dat grote mensen je pijn doen, je slaan, je pesten, je negeren of je aanraken op plaatsen waar je dit niet tof vindt.
Kindermishandeling kan ook betekenen dat grote mensen niet goed voor je zorgen of dat je dingen moet doen waarvoor je eigenlijk nog te jong bent.
Kindermishandeling betekent elke vorm van geweld tegen kinderen. Met kinderen bedoelen we minderjarigen tot 18 jaar.

Lichamelijke verwaarlozing en mishandeling
Wanneer we praten over lichamelijke mishandeling bedoelen we hiermee dat sommige mensen kinderen pijn doen. Ze slaan of stampen ze. Daardoor kan het gebeuren dat kinderen blauwe plekken hebben, brandwonden, een gebroken arm of been, of dat hun lijf ergens anders pijn doet. Met lichamelijke verwaarlozing wordt bedoeld dat kinderen geen of onvoldoende eten of kleren krijgen.

Emotionele verwaarlozing en mishandeling
Soms zeggen grote mensen dat ze je niet leuk vinden ('Wat ben je toch een rotkind'). Ze zijn niet blij dat je er bent ('Ik wou dat je nooit was geboren'). Je kan nooit eens iets goed doen ('Jij bent écht dom'), ze kunnen doen alsof je er niet bent, alsof je niet bestaat. Ze kunnen je pesten en al die vervelende dingen naar je hoofd slingeren. Zo kan je ook grote straffen krijgen, waarvan je niet begrijpt waarom.

Seksueel misbruik
Het gebeurt dat mensen je aanraken op een manier of op plaatsen die je niet leuk vindt, bijvoorbeeld tussen je benen, aan je borsten, aan je piemel. Dit kan pijn doen. Het kan ook zijn dat mensen je vragen om hen aan te raken of om naar hen te kijken als ze naakt zijn. Als deze dingen met jou gebeuren, noemen wij dit seksueel misbruik.Wanneer dit gebeurt, vertellen de mensen er meestal bij dat het een geheim is en dat je er tegen niemand iets mag van zeggen. Als je het toch zou doen, zou er wel eens iets ergs kunnen gebeuren. Dat maakt je erg bang


Is het jouw schuld ?

Kindermishandeling is nooit jouw schuld !

Toch weten we dat kinderen die mishandeld worden, dikwijls denken dat het wel hun schuld is, dat ze stoute kinderen zijn omdat grote mensen hen pijn doen. Soms zeggen de volwassenen dat ook : 'als je niet zo'n vervelend kind was, moest ik je niet opsluiten' of 'kinderen die niet luisteren, verdienen een pak slaag'. Je gaat dan erg je best doen om 'braver' te zijn, en je hoopt dat het zal stoppen. Maar het stopt niet. De verantwoordelijkheid voor kindermishandeling ligt altijd bij de volwassenen.

Dus : Kindermishandeling is nooit jouw schuld !


Wie mishandelt er kinderen ?
Als we over kindermishandeling praten, bedoelen we dat volwassenen of kinderen je pijn doen. Zelf begrijp je helemaal niet waarom ze dat doen. Die mensen kunnen je ouders zijn, maar ook anderen zoals iemand van je familie of uit je omgeving, bijvoorbeeld je opa of oom, de juf of de meester, de buren… Het kunnen ook verschillende mensen tegelijkertijd zijn. Soms kunnen het mensen zijn die je niet kent. Maar dikwijls zijn het mensen die je wel kent, mensen die je toch wel graag hebt. Als die mensen dan vervelende dingen met je doen, kan je dat erg in de war brengen.


Wat zijn de gevolgen ?
De gevolgen van kindermishandeling kunnen heel verschillend zijn, elk kind is immers anders. Zo kan je bijvoorbeeld slecht slapen of enge dromen hebben. Soms kan je ook erg stil zijn, geen zin hebben om te spelen of om plezier te maken, je heel alleen voelen. Ofwel word je snel boos, maak je veel ruzie en doe je anderen pijn. Het kan ook zijn dat je ziek wordt, je krijgt hoofdpijn of buikpijn. In de klas gebeurt het wel eens dat je niet meer zo goed kan opletten, omdat je zit te denken aan wat er met je gebeurt.Dikwijls ben je bang. Bang omdat het straks terug kan gebeuren, maar ook omdat je niet begrijpt hoe het komt. Je verstaat het echt niet. Je doet zo hard je best, maar toch stopt het niet. Je gelooft niet meer dat er nog iets kan veranderen. Je durft met niemand te praten, je bent beschaamd. Je hebt het gevoel dat je niemand nog kan vertrouwen of je denkt dat niemand je gaat geloven.


Erover praten
Praten is de eerste stap om te proberen iets te veranderen. Maar praten is juist zo moeilijk, omdat je bang bent, omdat je niet weet wat er allemaal zal gebeuren, omdat je je schaamt. En toch … is het belangrijk, is het de eerste stap. Praat met iemand die je graag hebt, bijvoorbeeld je mama of papa, opa of oma, de juf, de meester… Maar soms is er niemand, omdat je niet durft, omdat de volwassenen geen tijd hebben of je niet begrijpen. Je kan dan praten langs de telefoon. Je kan bijvoorbeeld naar de kinder- en jongerentelefoon bellen op het nummer 102. Dit is gratis en zij zullen naar je luisteren en zeggen wat je zou kunnen doen. Je hoeft er je naam niet te zeggen. Je kan ook naar het Centrum voor Leerlingenbegeleiding (CLB) stappen of naar een Vertrouwenscentrum Kindermishandeling bellen om te praten, om hulp te vragen, om een afspraak te maken.

Geen opmerkingen: